گزارش از راهپیمایی یک اسفند 1389
امروز برخلاف 25 بهمن نیروی های لباس شخصی و نیروی انتظامی وموتور سواران در خیابان ها بمراتب بیشتر بودند . جمعیت معترض در پیاده روها حضور داشتند و منتظر فرصت برای شعار دادن بودند ولی تعدد نیروهای لباس شخصی مانع از شکل گیری تجمع بزرگ می شد . در خیابان ازادی تا خیابان ولیعصر حضور مردم گسترده بود , با این حال جمعیت سرکوب می شد . ترافیک شدیدی در چهارراه ولیعصر شکل گرفته بود و عبور و مرور به سمت شمال ولیعصر به کندی صورت می گرفت . سگهای ولی فقیه مانع از پیاده روی مردم به سمت شمال خیابان ولیعصر می شدند و مردم را به سمت خیابان فرعی هدایت می کردند . در برخی از خیابانهای فرعی مردم شعار مرگ بر دیکتاتور سر می دادند .
خاک بر سر خامنه ای که علاوه بر سگهای هارش صدهها نوجوان 14 -15 ساله اش باتوم به دست را در خیابان ول کرده بود تا مردم را سرکوب کنند .
هنگام برگشت به سمت میدان انقلاب دهها خودرو نظامی وپلیس در میدان انقلاب بودند و مزدوران سید علی خامنه ای در گله های موتور سوار در خیابان انقلاب و ازادی با حمل پرچم و شعار های مرگ بر موسوی و کروبی مردم را تحریک می کردند .و در پیاده رو مردم را متفرق می کردند .
انچه از یک اسفند دریافتم استمرار در برگزاری تجمعات به صورت روزانه است .
بهترین شیوه مبارزه این است که هر روز فراخوانی برای تجمع از سوی مشاوران خارج نشین و شورای هماهنگی راه سبز امید برای حضور مردم در خیابان داده شود . در اتوبوس برخی با دیدن تجمعات و نیروهای گسترده پی به فراخوانی تجمعات برای یک اسفند می بردند . به نظر من مشاوران سران جنبش سبز هر روز را باید کابوسی برای نیروهای امنیتی کنند .
اگر چند روز جو شهر امنیتی باشد و هر روز به صورت پراکنده تجمعات برگزار شود نتیجه بخش خواهد بود .
استمرار در تجمعات باعث می شود شهروندانی که خاموش هستند نیز به معترضین بپیوندند .
درخواست می کنم شورای هماهنگی راه سبز امید اگر می خواهد این تجمعات سرانجامی داشته باشد هر روز فراخوانی تجمعات صادر کند.
